شرکتهای کوچک و متوسط، تمایلی به صرف هزینه روی فناوری اطلاعات ندارند و بنابراین از فناوری استفاده زیادی نمی‌کنند.

شرکتهای کوچک و متوسط، فاقد دانش فنی و پرسنل کارشناس و متخصص می‌باشند و آموزش کافی را در مورد فناوری اطلاعات برای کارمندان مهیا نمی کنند.
شرکتهای کوچک و متوسط دارای سهم بازار محدود می‌باشند.( غالباً بطرف یک بازار مناسب محدود شده اند) و بنابراین شدیداً به چند مشتری متکی می‌باشند.
شرکتهای کوچک و متوسط بیش از مشاغل تجاری بزرگ با خطرات مواجه می‌باشند زیرا نرخ شکست آنها بیشتر است.
اولین گام برای سیاست گذاری شرکتهای کوچک و متوسط، ارائه تعریفی مناسب برای این شرکتها است. بهدلیل تفاوت کشورها در توسعه اقتصادی و ساختار صنعت، معیارهای تعریف شرکتهای کوچک و متوسط در هر منطقه متفاوت می‌باشد. بعضی از این تعاریف بر مبنای شاخص‌های کمی از قبیل حجم معاملات، دارایی‌ها و تعداد کارمندان می‌باشند. برخی دیگر از تعاریف از رویکرد کیفی هم استفاده نموده‌اند.

تعریفی که بانک سرمایه گذاری و صندوق سرمایه گذاری اروپا در مورد شرکتهای کوچک و متوسط ارائه داده اند، در ادبیات اقتصادی جهان مورد پذیرش قرار گرفته و به عنوان یک تعریف استاندارد مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این تعریف که آخرین بار در سال ۲۰۰۳ مورد بازنگری و تعدیل قرار گرفته است، شرکتها براساس سه خصوصیت تعداد کارمندان، حجم معاملات و ارزش کل دارایی‌ها تقسیم بندی شده اند. مطابق تز آقای اژدری (اژدری،۲۰۰۷) تقسیم بندی‌های مذکور به صورت خلاصه در جدول شماره ۲ نشان داده شده است.
جدول شماره ۲-۵- تعریف بنگاه‌های کوچک و متوسط از دیدگاه اتحادیه اروپا

سازمان جهانی کار به خاطر وظایف و ماموریت‌های منصوبه از طرف سازمان ملل متحد، مسئول پیگیری وضعیت اشتغال جهانی از نظر کیفی و کمی است. این سازمان بیش از چهار دهه در ارتباط با شرکتهای کوچک و متوسط کشورهای عضو سازمان ملل متحد فعالیت‌های گوناگون آموزشی، پشتیبانی و تحقیقاتی انجام داده و برای سامان دادن به این فعالیت‌ها و مسئولیت‌های خود در ارتباط با شرکتهای کوچک و متوسط اقتصادی جهان تعاریفی را تدوین نموده است. براساس نظر این سازمان شرکت کوچک به یک نهاد مستقل اطلاق می‌شود که مدیریت اداری و عملیاتی آن به عهده یک یا دو نفری که صاحب یا مدیر آن بنگاه هستند، می‌باشد و شرکتهای متوسط آنهایی هستند که دارای ساختار سازمانی بوده و در ستاد مدیریت و بخش‌های فنی از افراد متخصص و با تجربه نیز استفاده می‌شود.
شرکتهای کوچک و متوسط اقتصادی در کل اقتصاد جهان از چنان اهمیتی برخوردار است که یک دپارتمان ویژه به نام «دپارتمان شرکتهای کوچک و متوسط» در ساختار تشکیلاتی سازمان ملل متحد، برای توجه به این بخش اقتصاد جهانی ایجاد شده است. وظایف اصلی این دپارتمان بررسی وضعیت شرکتهای کوچک و متوسط جهان، تبیین تعاریف و ارائه پیشنهادهای کارشناسی و نیز انجام ماموریت‌های ویژه منطقه‌ای جهت حمایت در ایجاد و توسعه شرکتهای کوچک و متوسط در اقصی نقاط جهان، به ویژه مناطق محروم و توسعه نیافته است.
دپارتمان شرکتهای کوچک و متوسط اقتصادی بانک جهانی برای شناسایی شرکتها از نظر مقیاس تعاریف زیر را مورد استفاده قرار می‌دهد:
شرکت خیلی کوچک: بنگاه‌هایی که تا ۱۰ نفر کارکن دارند و دارایی آنها تا ۱۰۰ هزار دلار و فروش سالانه آنها هم تا ۱۰۰ هزار دلار باشد.
شرکت کوچک: بنگاهی که تا ۵۰ نفر کارمند دارد، دارایی‌های آن سه میلیون دلار و فروش سالانه تا سه میلیون دلار باشد.
شرکت متوسط: تعداد کارکنان تا ۳۰۰ نفر، دارایی‌های ثابت تا ۱۵ میلیون دلار و فروش سالانه تا ۱۵ میلیون دلار باشد.

ج – انجام محدودیت های اسلام در حد امکان است «فاتو منه ما استطعتم »
د – اثبات حدود الهی شرایط سختی دارد و با نبود حتی یکی از شرایط و یا حتی ایجاد شک و شبه در یکی از آن شرایط، حد ساقط می شود و براساس اصل «در» تدر الحدود بالشبهات . یعنی حدود با شبه ای باطل می شود و ساقط می گردد این خود نیز یک آزادی است.

۲-۹-۱٫ قیام و مبارزه
همواره در طول تاریخ قیام ها ،جنبش ها و انقلاب های رهایی بخش یکی از جریان های تاثیر
گذار حوزه سیاسی بوده است. قیام علویان نیز از این قاعده استثناء نیست ؛ و از حرکت های تاثیر
گذار سیاسی در زمان خلفای اموی و عباسی بودند؛ که انگیزه رهبران آنها متفاوت بود. و به همین خاطر اهداف و انگیزه ها مواضع ائمه نسبت به آنها متفاوت بود ؛برخی قیام ها مورد تایید و برخی غیر قابل قبول بودند .
قبل از اینکه به صورت ریز به بحث قیام علویان بپردازیم به تعریف قیام و مباحث اندیشه ایی آن اشاره می کنیم و سپس در فصل مربوطه بطور مفصل آن را تشریح می کنیم.
مبارزه به معنی ایستادگی و قیام و تلاش مستمر با تمام توان برای عبور از تنگناهای حیات و رسیدن به انسانیت. انسان و کمال قرب حق ضرورتی اجتناب ناپذیراست. و هدف اصلی آن آزادی فرد وجامعه و رسیدن به مراحل کمال انسانیت است. و بدون مبارزه و قیام دستیابی به این اهداف مشکل است.
قرآن می فرماید: یا ایها الانسان انک کادح الی ربک کادحا فملا قیه».(انشقاق – ۵).ای انسان تو با کوشش و مبارزه مستمر و مؤثر سرانجام به ملاقات پروردگارت خواهی رسید.
کدح به معنی یک حرکت عمومی و بسیج گونه که آمیخته با رنج و درد است.بنا بر این کدح و مبارزه برای رسیدن به کمال قرب الهی امری انسانی است و لذا حضرت امام خمینی مبارزه را امری ضروری،قطعی و بدیهی می داند زیرا در دنیا حق وباطل، شرک و توحید، ظلم وعدل وجود دارد. و تا زمانی که این وضعیت وجود دارد. مبارزه امری اجتناب ناپذیر است. «تا شرک و کفر هست،مبارزه هست. تا مبارزه هست، ما هستیم». (موسوی الخمینی ،۱۳۷۹، ج٢، ۸۸).
قیام در اندیشه امام خمینی (ره) خیزش و جهاد است. و نتیجه آن آزادی است. آزادی از بت های درونی و برونی، آزاد سازی خود در عرصه جان و اجتماع و آزادسازی اجتماع در عرصه وجود اجتماعی و جهانی و گام اولش در هر بعد «قیام الله» است. در تفسیر سوره حمد امام می فرماید:

«اول مرتبه قیام: (قل انما اعظکم بواحده ان تقوموا الله)اصحاب سیرنیز این را منزل اول دانسته اند. شاید هم مقدمه باشد و منزل نباشد…. این که قیام کنید برای خدا. همه چیز… همه ی مسائل از این جا شروع می شود که قیام الله باشد.» ( موسوی الخمینی ،ص١۴۵). قیام الله است که موسی کلیم را با یک عصا به فرعونیان چیره کرد و تمام تخت و تاج آنها را به باد فنا داد و نیز او را به میقات محبوب رساند.(موسوی الخمینی ،ج١، ۱۳۷۹، ۲۱)
امام: مبارزه و انقلاب، مفهومی است عام که از تنبه و بیداری شروع می شود و تا رسیدن به کمال انسانیت انسان و قرب حق استمرار می یابد بر این اساس تمام حالات انسان مبارزه و قیام و خیزش است و اگر غیر این باشد نابودی است.
«شما موظفید خود را بسازید،انسان کامل شوید. و در مقابل نقشه های شوم دشمنان اسلام ایستادگی کنید اگر منظم و مجهز نگردید و به مقاومت و مبارزه علیه ضرباتی که هر روز بر پیکر اسلام وارد می آید نپردازید هم خود از بین می روید و هم احکام و قوانین اسلام را فانی می سازید»( موسوی الخمینی ،۱۳۷۴ ، ۶٢)
امام خمینی از قیام و مبارزه تعبیر به جهاد می کند. خواه این مبارزه در میدان نفس باشد. و خواه در میدان اجتماع و برای نجات،رهایی و آزادگی بندگان خدا،تحقق کلمه الله، احقاق حق و ابطال، باطل صورت گیرد.( جمشیدی ،۱۳۸۸ ،٣٩١ )
ترک قیام و مبارزه از دیدگاه امام یعنی ترک ضرورت حیات انسان، که انسان و جامعه را به روز سیاه می کشاند و سلطه جباران و ستمگران را برانسان و جامعه ممکن می گرداند و عدم مبارزه در راه خدا و اعتلای انسانیت نتیجه ای جز سقوط اسفل السافلین ندارد. خود خواهی و ترک قیام برای خدا ما را به این روزگارسیاه رسانده و همه جهانیان را بر ما چیره کرده و کشور های اسلامی را زیر نفوذ دیگران درآورده.قیام برای منافع شخصی است که روح وحدت و برادری را در ملت اسلامی خفه کرده…( موسوی الخمینی ،ج١، ۱۳۷۹، ۲۲).
امام نسبت به افراد بی تفاوت:.سکوت در عدم مبارزه نتیجه ای جز تباهی و انحطاط به بار نمی آورد. و سکوت نشانه فقدان ایمان یا به قولی نشانه ضعف ایمان است. وخطاب به علما و روحانیون می فرماید: وای بر این مملکت، وای براین هیات حاکم، وای بر این دنیا، وای بر ما، وای بر این علمای ساکت، وای بر این نجف ساکت، این قم ساکت، این تهران ساکت، این مشهد ساکت، این سکوت مرگبار اسباب این می شود که زیر چکمه اسرائیل به دست همین بهاییان؛ این مملکت ما، این نوامیس ما، پایمال شود. وای بر ما! وای بر این اسلام! وای بر این مسلمین! ای علما، ساکت ننشینید…(همان ،ج۱، ۲۱۳)
از نظر امام خمینی قیام ونهضت فصل مشترک سیاست، اخلاق و عرفان است. یعنی انسان عاقل و مختارمی تواند هم برای تهذیب نفس قیام کند. و هم در جهت تهذیب جامعه گام بردارد. بر همین اساس قیام یک امری سیاسی، معنوی و اخلاقی است. و این سیره تمام انبیا و اولیاء الهی است.(جمشیدی ، ۱۳۸۸،٣٩۶).
سیره انبیاء همین بوده است که اگر چنانچه یک سلطانی جائر بر مردم حکومت می خواهد بکند بایستد در مقابلش….( موسوی الخمینی ، ج۴ ،۱۳۸۹، ١۵٢)
۲-۹-۲٫ جنگ
جنگ واژه ی شناخته شده ای است که در مورد برخوردهای مسلحانه و خشونت آمیز بین دو یا
چند دولت یا گروه حاکم اطلاق می شود. پدیده جنگ نه تنها مسئله دیروز بلکه مسئله آینده
جهان نیز هست. اگر جنگ را فقط یک پدیده ضد ارزش تلقی کنیم. حداقل یک پیش داوری غیر
منطقی را قبول کردیم.
جنگ به همان اندازه که مخرب است. در طرف دیگر زمینه شکوفایی در میدان علم و پیشرفت فرهنگ ها وتمدن ها را نیز فراهم آورده است. جنگ هر چند موجب ویرانی می شود ولی از جهت دیگر به محرومان و ستمدیدگان اجازه می دهد؛ که از این طریق حقوق از دست رفته خود را احیاء نمایند. و بحث مشروعیت جنگ از همین جا نشأت گرفته است.
بیشتر کسانی که در زمینه علل و ریشه های جنگ به بحث پرداخته اند. در صدد راه یابی به نتایج ارزشی آن بوده و خواسته اند از این رهگذر به تشخیص جنگهای مشروع و نامشروع دست یابند.
اسلام در بررسی ریشه های جنگ در روابط بین ملتها و دولتها به نتیجه گیری در زمینه مشروعیت و یا عدم مشروعیت جنگ بسنده نمی کند. حتی در جنگ مشروع هم سعی بر آن دارد. که از گسترش آن جلوگیری نماید.
ریشه های جنگ از نظر اسلام که در صحنه زندگی اجتماعی بشر ظاهر گردیده است. نشأت گرفته از فطرت و سرشت انسان در کیفیت بهره گیری از مواهب زندگی است. تفاوت انسانها در بهره مندی از قدرت موجب گردید. که قویتر، از زیردستان سود ببرد. بدون آنکه به ضعیف اجازه دهد که وی عمل متقابل انجام دهد. روند استخدام و بهره کشی دو پدیده منفی را در جامعه بشری به وجود آورد.
۲-۹-۳٫ جهاد
جهاد از ماده جهد به معنی کوشش کردن و جهاد مصدر باب مفاعله به معنی کار زار کردن،مبارزه کردن در راه خداو دین و جنگیدن است. و در اصطلاح جهاد به معنی جنگیدن و مبارزه کردن در راه خدا، با مخالفان دین اسلام اعم از کفار،مشرکین و ظالمین است.(سیاح،ج۱،۱۳۷۳،ص۲۵۲، و
قریشی، ج۲، ۱۳۸۹، ص۷۸، و شرح العاملی (شهید دوم)،کتاب جهاد،ج۲، بیتا، ص۳۷۹)
دفاع و جهاد – که آن نیز نوعی دفاع از فطرت توحیدی است – از احکام خلل ناپذیر عقلی و نقلی اسلام است. قران کریم زندگی بی دفاع از حریم دین را همراه با آلودگی و تباهی یاد می کند و منشأ فساد جامعه را ویرانی مراکز عبادت و تربیت توسط طاغیان می داند. یعنی هدف اولی و مقدمی خصم متهاجم تعطیل مجامع دینی و سپس تخریب مراکز مذهبی است و هدف ثانوی او گسترش فساد در زمین است. از این جهت خدا می فرماید: « و لولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لفسدت الأرض و لکن الله ذو فضل علی العالمین» (بقره ، ۲۵۱) اگر دفاع الهی نمی بود و خداوند به وسیله صالحان روی زمین، طالحان آن را دفع نمی کرد هر آینه زمین فاسد می شد. ولی خداوند نسبت به جهانیان تفضل دارد و به سبب مردان وارسته تبهکاران را هلاک می کند.
همان گونه که به منظور برطرف شدن فتنه های انحرافی ، دستور قتال در قران کریم صادر شد تا هرگونه فتنه اعتقادی از بین برود: « و قاتلوهم حتی لا تکون فتنه و یکون کله لله» (بقره ، ۱۹۳ ) و با آنها پیکار کنید تا فتنه از بین برود. همچنین اعلام خطر شد که اگر با دشمنان دین قتال و ستیز صورت نگیرد فتنه های دینی و انحرافهای فکری که فساد کبیر و مهم است فراگیر می شود.
«الا تفعلوه تکن فتنه فی الارض وفساد کبیر»(انفال،۷۳) اگر این دستور را انجام ندهید فتنه و فساد بزرگی در زمین روی می دهد. « و لولا دفع الله الناس بعضهم ببعض لهدمت صوامع و بیع و صلوات و مساجد یذکر فیها اسم الله کثیرا ولینصرن الله من ینصره ان الله لقوی عزیز» (حج،۴۰) اگر خداوند بعضی از مردم (باطل گرایان) را به وسیله بعضی دیگر (مؤمنان) دفع نکند،دیرها،معابد و مساجدی که نام خدا در آن بسیار برده می شود ویران می گردد و خداوند کسانی که او را یاری کنند (دین او را) خداوند توانا و شکست ناپذیر است.
این حکم اختصاص به بعضی از ادیان و مذاهب یا برخی ازابنیه و مراکز مذهبی ندارد.بلکه در هر
عصر و سرزمینی طاغیان آن زمان و مکان بر ضد دین رائج آن منطقه و مرکز مذهبی آن تهاجم می کنند و تا ویرانی کامل آن از پا نمی نشینند.
در ضرورت دفاع همین بس که از ارکان اصیل اسلام به شمار می رود امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود:«الایمان علی اربع دعائم: علی الصبر والیقین و العدل والجهاد.» (علی(ع) ، ۱۳۸۰، کلمات قصار ، ۳۱) ایمان بر چهار پایه استوار است ، صبر ، یقین ، عدل و جهاد اکنون که در ضرورت مبارزه بر ضد کفر و طغیان تردیدی نیست ، در ضرورت رهبری آن توسط امام معصوم یا اذن او در دوران حضور و در عصر غیبت امام معصوم (ع) توسط اسلام شناس متخصص و پرهیزکار یعنی فقیه جامع الشرایط نیز شکی نخواهد بود. چرا که شایسته ترین فرد نسبت به این امر، نزدیکترین انسان به معصوم که « اولی بالمؤمنین من أنفسهم » (احزاب ، ۶) می باشد همان فقیه جامع الشرایط است.(جوادی آملی ،۱۳۹۱، ۱۷۵-۱۷۳)
در منطق اهل بیت هر جهادی مقدس نیست. بلکه ارزش جهاد به آن است، که تحت لوای رهبری حق و عدل باشد یعنی تحت نظر رهبری امام معصوم (ع) یا کسانی که رهبری جامعه اسلامی را عهده دارند و از ناحیه امام معصوم (ع) اجازه رهبری داشته باشند مثل ولی فقیه در عصر غیبت که از ناحیه امام معصوم ماذون است بر همین اساس امام رضا(ع) در بیان جامع احکام شریعت وقتی به شرح جهاد می پردازد تاکید می کند:
«وَالجَهادُ واجِبٌ مَعَ امام عادِل و مَن قاتَلَ فَقُتِلَ دُونَ مالِهِ وَ رَحلِهِ وَ نَفسِهِ فَهُوَ شَهیدٌ وَ لا یَحِلُ قَتلُ اَحَدٍ مِنَ الکُفارِ فی دارِ التَقیَّه اِلا قاتِلٌ اَو باغٍ وَ ذلِکَ اذا لَم تَحذَرعلی نَفسِکَ» (حرانی ،۱۳۹۰، ۹۲۴،- عاملی ، ج۱۱، بی تا، ۳۵)
جهاد در رکاب حاکم عادل واجب است ، و هر که برای دفاع از مال و متاع و جانش بجنگد و کشته شود شهید است. کشتن احدی از کفار در جای تقیه جایز نیست مگر اینکه او قاتل یا باغی باشد و
قتلش خطر جانی نداشته باشد.
در سخنان امام رضا با صراحت جهادی را واجب می داند. که تحت نظر امام عادل باشد. و در این
راه نیز اگر جان از دست بدهد شهید است. و امام از جهاد در حال تقیه منع می کند. زیرا حفظ جان مسلمان را واجب تر می داند. حتی در دو مورد که استثناء قائل است. که جهاد با قاتل و ستمگر در حال تقیه است. آن را نیز مشروط می کند؛ که خطر جانی برای جهادگر نداشته باشد.
یک مسلمان حق جو و مبارز ، قبل از اینکه برای مبارزه با ظلم و فساد سلاح به دست گیرد باید عدل را بفهمد و امام عادل را بشناسد. و الا ممکن است. در رکاب رهبران طاغوتی مبارزه نماید و خیال کند که جهاد می کند.
برهمین اساس فقهای اسلام جهاد ابتدایی و آزادی بخش را مشروط به حضور امام معصوم می دانند؛ و معتقدند که در زمان غیبت امام معصوم (ع) و ولایت فقها، مسلمانان می توانند جهاد دفاعی بکنند.
در جهاد ابتدایی که مخصوص عصر امام معصوم (ع) جهاد است. بر زنان واجب نیست. اما در جهاد دفاعی اولاً اذن و اجازه امام معصوم یا نائب خاص و عام او (فقیه) شرط نیست. و این جنگ بر هر مکلفی اعم از زن و مرد واجب است.
البته در جهاد دفاع شرط است که مهاجم یا کافر و مشرک باشد. و یا از مسلمانان اهل بدعت و منحرف باشند. و حتی فقهای شیعه جهاد دفاعی برای حفظ اسلام را، پشت سر حاکم غیر عادل را نیز جایز می دانند. و نمونه آن صلاح الدین ایوبی در جنگهای صلیبی است. که وی فاقد شرایط رهبری جامعه اسلامی بود. لکن برای آزادی مسلمانان و سرزمینهای اسلامی جنگیدن در کنار او را جایز دانستند. (شکوری ، ۱۳۷۷، ۳۶۹-۳۶۸)
بیشتر قیام علویان بر اساس اصل فقهی جهاد ، تبرا و تولی شکل می گرفت و و اگر قیام ها ی آنها کالبد شکافی گردد شاهدیم که عمده آنها به خاطر دفاع از حقوق اهل بیت و ولایت پذیری آنها شکل می گرفت و یا به خاطر دفاع از حقوق خودشان بود.
فصل سوم
رهبری جامعه اسلامی و
ولایت عهدی در سیره
سیاسی امام رضا (ع)
۳-۱٫بخش اول:رهبری جامعه اسلامی از منظر امام رضا (ع)
۳-۱-۱٫تشکیل حکومت اسلامی
دربررسی سیره اهل بیت مهمترین چیزی که کمتر مورد توجه قرار گرفته بحث مبارزه سیاسی آنهاست. بخصوص در نیمه ی دوم قرن اول که خلافت اسلامی به طور آشکار شکل سلطنت به خود گرفت. و رهبری دنیا اسلام به حکومت جابرانه پادشاهی تبدیل شد. این مبارزات که در هر دوره با شیوه متناسب با اوضاع و شرایط زمان خود انجام می گرفت بزرگترین هدفش تشکیل حکومتی اسلامی و تاسیس حکومتی بر پایه امامت بود.( حسینی خامنه ای ،۱۳۸۹، ص ۶ ) که ائمه در میان طوفان های سخت هوشمندانه و شجاعانه تشییع را همچون جریانی کوچک اما عمیق و پایدار از لا به لای گذرگاه های دشوار و خطرناک حکومت اموی و عباسی نجات دادند و با شهادت امامان جریان امامت استمرار یافت.
برهمین اساس یکی از مباحث سیاسی که ائمه هیچگاه درباره آن کوتاه نیامده بحث امامت و رهبری است. و در طول حیات آنها هیچ گاه در مورد آن نیز تقیه نکردند و در صدد اثبات و تبلیغ آن خط فکری بر آمدند. و همیشه مدعی بودند که حق امامت و رهبری از آن آنهاست.
در سیره سیاسی امام رضا (ع) نیز به صورت ویژه به این موضوع پرداخته شده است که در این فصل ابتدا لازم است بصورت خلاصه زندگانی امام رضا(ع) را بیان نموده و در ادامه درباره سیره و رفتار آن حضرت در بحث رهبری جامعه اسلامی بصورت مفصل مطالبی را بیان نمود.
۳-۱-۲٫زندگانی امام رضا (ع)
۳-۱-۲-۱٫تولد
درباره تاریخ ولادت امام رضا(ع) اختلاف است و دو زمان را برای ولادت آن حضرت بیان کرده اند.
مرحوم شیخ یعقوب کلینی و طبرسی تاریخ ولادت آن حضرت را سال یکصد و چهل هشت ه.ق بیان فرموده است. (گروه حدیث پژوهشکده باقرالعلوم (ع) ،ج۳ ،۱۳۸۶ ، ۳۴۷) وکفعمی ، ابن الوردی و ابن اثیر همین نظر را دارند. (عطاردی ،ج۱ ،۱۳۸۸ ،۲۲) اربلی و مرحوم ابوجعفر ابن بابویه ولادت آن حضرت را روز جمعه یازدهم ذی القعده سال یکصد و پنجاه و سه پنج سال پس از شهادت امام صادق (ع) بیان نموده است. (گروه حدیث پژوهشکده باقرالعلوم (ع) ،ج۳ -۳۴۷)
اربلی ، حافظ عبدالعزیز جنابذی ، محمد بن طلحه ، مسعودی تاریخ ولادت آن حضرت را یازدهم ذی القعده سال یکصد و پنجاه و سه پنج سال پس از شهادت امام صادق (ع) بیان نموده اند. (عطاردی ، ج۱ ،۱۳۸۸، ۲۲ )
مرحوم شیخ عباس قمی در منتهی الآمال می فرماید: مشهور آن است که امام رضا در روز یازدهم ذی القعده سال یکصدو چهل هشت در مدینه متولد شد. (قمی ، ج۲ ،بیتا ، ۴۵۵)
۳-۱-۲-۲٫پدر و مادر امام رضا
پدر امام رضا (ع) موسی بن جعفر(ع) امام هفتم شیعیان و مادر آن حضرت کنیزی با تقوا و زنی عفیف و خردمند بود نام های مختلفی برای او بیان کرده اند. که عبارتند از: نجمه ، طاهره ، اروی ، سکن ، سمانه ، تکتم ، خیزران ، نجیه و پس از تولد امام رضا ، طاهره نام گرفت .
علی بن میثم از پدرش روایت کرد چون حمیده مادر موسی بن جعفر ، مادر امام رضا نجمه را
خرید ، حمیده گفت: رسول خدا را در خواب دیدم که به من فرمود «ای حمیده! ببخش نجمه را به فرزندت موسی پس به زودی متولد شود از برای موسی از نجمه بهترین اهل زمین» پس حمیده نجمه را به موسی (ع) بخشید. چون حضرت رضا (ع) متولد شد. امام کاظم (ع) اسم نجمه را طاهره نامید. (القمی (صدوق) ، ج۱، ۱۳۸۷، ۱۵)
۳-۱-۲-۳٫القاب امام رضا (ع)
نام شریف وی علی و لقب مشهورش رضا و کنیه اش ابوالحسن است. البته القاب دیگری نیز برای آن حضرت بیان کرده اند که عبارتند از: سراج الله ، نورالهدی ، قره عین المومنین ، مکیدَهُ الملحدین ، کافی الخلق ، الرضی ، الرضا ، رب السریر، رب التدبیر، الفاضل ، الصابر، الوفی ، الصدیق(الطبری ،۱۳۸۳ه.ق ،۱۸۳ به نقل معینی ،۱۳۸۹ ،۱۴ )
درباره لقب رضا نقل هایی بیان کرده اند برخی از مورخان مثل ابن اثیر و ابن کثیر گفتند: این لقب را مأمون به او داد و پس از ولایتعهدی او معروف به این لقب گردید ولی آنچه از روایت بیان شده خلاف این را بیان می نماید.

انواع باورهای غیرمنطقی

در نظریه الیس باورهای غیرمنطقی که یک فرد می تواند داشته باشد شامل موارد زیر است :

1-تفکر غیر منطقی تأیید دیگران :شما بر اینباورید که نیاز به حمایت و تأیید افرادی دارید که آن ها را می شناسید و یا به آن ها علاقه دارید. این تفکر می تواند به دلایل متعددی برای انسان مشکلاتی را ایجاد کند. برای مثال خواهان مورد تأیید دیگران بودن سبب می شود که فرد خودش را به خاطر اینکه آیا می تواند حمایت وتأیید دیگران را به دست آورد یا نه، ناراحت ویا نگران کند.چنانچه این حمایت را بدست آورد آنگاه نگران خواهد بود که مبادا آن را دوباره از دست بدهد.

نگران بودن در مورد بدست آوردن حمایت دیگران، بر تصمیم و عملکرد فرد در زندگی اش تأثیرمی گذارد.

اینکه مورد تأیید و تصویب تمام اطرافیان باشیم هدفی است غیرقابل دسترسی چرا که هر کاری که

فرد انجام دهدممکن است بعضی آن را تأیید کنند وعده ای آن را رد کنند و گروهی نیز نسبت به آن

بی تفاوت باشند. بنابراین انسان اگر زندگی خود را طبق میل و آرزوهای خویش اداره کند مردم وی را مورد تایید و حمایت خود قرار خواهند داد اگرجه ممکن است آن ها همان مردمی نباشند که وی خواستار تأیید آن هاست. ولی اساسا برای اینکه خشنود باشید و از زندگی خود بهره مند شوید بهترین توصیه این است که « اگر چه معمولا لذت بخش است که افراد مهم زندگی ام مرا دوست داشته باشنداما ضروری و الزامی نیست.» اگر فردی به دنبال تأیید و حمایت دیگران باشد کمتر خود رهبر و بیشتر ناامن و مضطرب و ناقص نفس خویش خواهد شد (وودز،1993 به نقل از مومن زاده،1381)

2-تفکر غیرمنطقی توقع بیش از حد (انتظارات زیاد از خود) : شما براین باورید که فردموقعی هستید، می توانید به اهداف خود دست یابید و در کاری که متعد به انجام آن می شوید، دارای صلاحیت لازم هستید و داوری شما راجع به شایستگی خودتان به عنوان یک فرد بر اساس انجام موفقیت آمیز کارهایتان است این تفکر نیز امکان پذیر نیست و تلاش وسواسی در راه کسب  آن، فرد را به اضطراب می کشاند و به این ترتیب زندگی فرد همواره با شکست همراه خواهد بود بهتر است تفکر منطقی زیر جانشین آن شود « مطلوبست که من از وقت و انرژی خود به صورت کاملی استفاده کنم و در کارهایم به نتایج مثبتی برسم، اما ضرورت ندارد که صد در صد موفق شوم.» (وودز، 1993 به نقل از مومن زاده 1381، ص22).

3- تفکر غیرمنطقی سرزنش کردن : شما بر این باورید که گروهی از مردم شرور وبدذات هستند وباید به شدت تنبیه و مذمت شوند؛ و اگر اشتباهی از آنان سر زند، باید به شدت مورد سرزنش و انتقاد قرار گیرند این تفکر نیز غیرعقلانی است زیرا معیار مطلقی برای درست و نا درست وجود ندارد و انسان در انتخاب خود کاملا آزاد نیست. تمام انسان ها مرتکب خطا و اشتباه می شوند.

سرزنش و تنبیه معمولا به بهبود رفتار نمی انجامد فرد عقلانی خود و دیگران را سرزنش نمی کند.اگر دیگران او را سرزنش نکنند در بهبود رفتارش می کوشد و اگر خود مرتکب اشتباه شود به آن اقرا می کند.

ولی هیچ گاه آن را سبب بدبختی و بی ارزشی خود نمی داند.

بهتر است این تفکر منطقی جانشین فکر غیرمنطقی مذکور گردد که :«اشتباه یک فرد به معنای شرور بودن وی نیست بلکه نشانگر این است که انسان به طور کلی خطا کار است.» (وودز،1993 به نقل از مومن زاده ،1381).

4- تفکر غیر منطقی واکنش نومیدی : شما بر این باورید که اگر وقایع و حوادث آن طوری که می خواهید نباشد نهایت ناراحتی و بیچارگی است و بسیار فاجعه آمیز خواهد بود.این تفکر غلط است زیرا ناکام شدن احساس طبیعی است؛ ولی حزن واندوه شدید و طولانی یک موضوع غیر عقلانی است؛ زیرا دلیلی وجود ندارد که وقایع از آنچه طبیعتا هستند متفاوت باشند و از طرفی حزن و اندوه شدید نه تنها موجب تغییر موقعیت نمی شود بلکه اغلب اوقات آن را بدترمی کند.

فرد عقلانی از بزرگ کردن موقعیت نامطبوع امتناع می ورزد و در جهت بهبود آن اقدام می کند بهتراست این فکر منطقی جانشین تفکر غیرمنطقی فوق گردد : « چنانچه مسائل زندگی مطابق میل و خواسته  من نباشند، مصیبت و فاجعه نیست» (وودز،1993 به نقل از مومن زاده 1381).

.[1]Others Approval

.High self expectation

.  Reaction of frustration

رضایت زناشویی

حیات هرکسی و هر چیزی مستلزم داشتن هدف و جهت است، بدون داشتن هدف، زندگی معنا نخواهد داشت یکی از مراحل هدفمند زندگی ازدواج است و خانواده یکی از ارکان اجتماعی و عواملی است که زمینه ساز بهداشت روانی جامعه و نسل آینده می باشد. سلامت خانواده در گرو تداوم و سلامت رابطه بین زن وشوهر است در رابطه زناشویی هسته مرکزی نظام خانواده است پس رضایت فرد از رابطه زناشویی به منزله رضایت وی از خانواده است.

اولسون پاسونز و ریترز (1998) عقیده دارند که سه زمینه کلی رضایتمندی زناشویی که با هم تداخل دارند و به هم وابسته هستند عبارتند از :

1- رضایت فرد از ازدواج

2- رضایت از زندگی خانوادگی

• رضایت از زندگی کلی

هیچ جامعه ای نمی تواند ادعای سلامت کند چنانچه از خانواده ای سالم برخوردار نباشد و هیچ یک از آسیب های اجتماعی نیست که فارغ از تأثیر خانواده پدید آید و در حقیقت حفظ وتداوم این نهاد مقدس در گرو تداوم و سلامت رابطه بین زن و شوهر می باشد.رابطه زناشویی که زیر بنای نظام خانواده می باشد در زمره پیچیده ترین روابط انسانی است. حالچنانچه انتخاب همسر بر پایه شناخت و به کارگیری معبار های حساب شده و عمیق تری صورت گیرد احتمال اینکه زندگی در مسیر سازنده تری بیافتد و عشق در پیری به پختگی و شیرینی خاصی برسد بیشتر است دختران و پسران جوانی که می خواهند ازدواج کنند و تشکیل خانواده دهند با آگاهی از این عوامل می توانند در انتخاب خود دقت لازم را بنمایند تا بتوانند با انتخاب صحیح یک زندگی راحت و آرامی را برای خود و فرذندان بوجود آورند (عیسایی، 1387،ص 24).

باتوجه به عوامل موثر بای رسیدن به زندگی زناشویی سعادتمند انتخاب همسر مناسب از مجموع عوامل دیگر مهمتر است (کلارک وارن، 1377)

یکی از جنبه های شناختی موثر در دوام زندگی زناشویی نوع نگرش زوجین نسبت به ازدواج است در واقع نگرش مثبت نسبت به ازدواج ومیزان تفاهم عقیدتی هم برای مردان و هم برای زنان نقطه آغازین شکل گیری پیوندی استوار است(کاظمی حقیقی 1377).

یکی از خواسته های مهمی که همسران از یکدیگر دارند این است که همسرانشان با آن ها احساس یک دلی، همدردی و یگانگی کند.

اهمیت ازدواج برای یک مرد تاجایی است که معتقد شود با یک پیوند مشترک می تواند به اندازه ی کافی توانمندی های بالقوه ی خود را بروز دهد و باور کند که شریک زندگی وی قادر است تا اورا درک کند و احساس همدلی و یگانگی نشان دهد در چنین شرایطی حتی اگر نیاز به همدلی و شکوفایی زن ارضا نشود زندگی مشترک ادامه خواهد یافت.

زیرا نارضایتی زن از زندگی زناشویی امر چنئان تهدید کننده ای نیست، مشروط بر آنکه شوهر به رضایت و خشنودی کافی رسیده باشد و برعکس هرگاه مرد از روابط زناشویی خود ناراضی باشد علی رغم خشنودی زن شیرازه زندگی مشترک در آستانه از هم گسیختگی و فروپاشی قرار می گیرد (کاظمی حقیقی 1387، ص 19).

در این زمینه تحقیقی توسط روان و همکاران (1995) صورت گرفته است که حاصل آن نشان داد که : « رضایتمندی مردان در زندگی زناشویی با میزان خود شکوفایی و همدلی آن ها هم بستگی دارد اما برای زنان چنین رابطه ای بدست نیامد.»

1. احترام به همسر: تاجیک اسماعیلی (1377) در رابطه با نقش های شوهر می نویسد:

مرد بایستی به همسر خود, به خصوص در حضور دیگران احترام بگذارد. این احترام باید توأم با صمیمیت و مهربانی باشد. زن نیازمند دریافت محبت و احترام از شوهر است, به ویژه هنگامی که در حضور دوستان و آشنایان قرار داشته باشد. این امر باعث می شود که زن از داشتن شوهر احساس افتخار و سربلندی کند و این احساس, شوق او به زندگی زناشویی و آمادگی وی برای گذشت و بردباری در برابر محرومیت ها و سختی های احتمالی بیشتر می کند. وی همچنین در مورد نقش های زن معتقد است: با توجه به اینکه در زندگی زناشویی نقش محبت و اظهارعواطف بیشتر مناسب ساختار روانی و جسمی زن است و احساس دلگرمی واطمینان خاطر را به شوهر هم یک نیاز روانی و عامل علاقه و محبت بیشتر شوهر نسبت به اوست.

پژوهش های «ویگین و مودی» (1983) به نقل از سلیمانیان (1373) نشان می دهد زوج هایی که به راحتی افکارشان را با یکدیگر در میان می گذارند,قادر به پذیرش و درک احساسات یکدیگر هستند و از رضامندی بیشتر برخوردارند.

هم چنین پژوهشی که توسط میشل (1971) به نقل از موسوی (1375) در سه کشورآمریکا, فرانسه و شوروی انجام شد, به این نتیجه رسید که 70 تا 90 درصد زنان احترام متقابل را مهم ترین مسأله در رضایت زناشویی می دانند.

2. 2. برقراری روابط اجتماعی:نباید از اهمیّت بسیار زیاد ارتباط در گروه غافل شویم. ارتباط باعث می شود تا این مجموعه که برای رسیدن به اهدافی مشترک با هم تعامل برقرار می کنند, وحدت پیدا کنند. دلیل لزوم برقراری ارتباط بین اعضای گروه وجود مشکلات و موانع بیرونی و درونی است (هارجی, 1994, ترجمه, بیگی و فیروزبخت, 1377).

مارکوسی و گرین وود (1984) به نقل از موسوی (1375) به این نتیجه رسیدند که یک ارتباط مثبت علمی میان سازگاری اجتماعی و سازگاری زن و شوهر وجود دارد, بدین معنی که افرادی که در زندگی زناشویی سازگار و موفق هستند در روابط اجتماعی خود نیز افرادی سازگار وموفق اند.

3. روابط جنسی: عشق و تمایلات جنسی درافراد سالم اغلب به طور کامل با یکدیگر آمیخته اند و اگر چه عشق و تمایلات جنسی دو مفهوم کاملاً مختلف اند و به هم آمیختن این دو مفهوم جایز نیست, با وجود این باید بگوییم که در زندگی افراد سالم این دو مفهوم به هم پیوند می خورند و با هم درآمیزند. شوارتز در کتاب روانشناسی جنسی خود می نویسد: اگر چه انگیزه های جنسی و عشق طبایع مختلفی دارند, لیکن مکمل یکدیگرند. در یک انسان کامل و کاملاً بالغ تنها در هم آمیختگی جدایی ناپذیر انگیزه ای جنسی و عشقی وجود دارد (مزلو, ترجمه, رویگران).

بیشتر مطالعاتی که درصدد برآمدند تا بررسی کنند این سوال را که آیا رضایت در فعالیت جنسی , تأمین کننده رضایت زناشویی است؟ بیشتر از یک عامل را بر رضایت زناشویی موثر می دانند.

هستون و ونگلیسی (1991) یک مطالعه طولی روی رابطه ی بین عاطفه, علاقه جنسی, منفی بافی و رضایت زناشویی انجام دادند. آنها دریافتند که علاقه جنسی زنان با رضایت شوهرانشان مرتبط بود, اما به طور کلی عاطفه جنسی با رضایت زناشویی همسرانشان رابطه ای نداشت. آنها سعی کردند که این مطلب را در یک سری از روش ها توضیح دهند, آنها نظر دادند که ممکن نیست اهمیت مسایل جنسی در رضایت زناشویی برای سالهای متمادی بعد از ازدواج در یک سطح باشد. پژوهشها نشان می دهند که مسایل جنسی از لحاظ اهمیت در ردیف مسایل درجه اول یک زندگی زناشویی است. به طوری که اگر این روابط ارضا کننده و کامل نباشد, منجر به ناراحتی شدید, اختلافات و حتی از هم پاشیدگی خانواده می شود (میلانی فر,1389, ص99).